Ο Μπέκετ στο δοκίμιό του για τον Προυστ αναφέρει ότι οι άντρες και οι γυναίκες στο έργο του Γάλλου συγγραφέα «μοιάζουν να ζητούν επίμονα ένα καθαρό υποκείμενο έτσι ώστε να περάσουν από μια κατάσταση τυφλότητας σε μια κατάσταση αναπαράστασης». Ο Νίκος Παπαδόπουλος στη νέα του έκθεση στην Crux Gallery παρουσιάζει μια σειρά έργων ερωτικών που σχετίζονται με την ίδια του τη ζωή.
Ο Μπέκετ στο δοκίμιό του για τον Προυστ αναφέρει ότι οι άντρες και οι γυναίκες στο έργο του Γάλλου συγγραφέα «μοιάζουν να ζητούν επίμονα ένα καθαρό υποκείμενο έτσι ώστε να περάσουν από μια κατάσταση τυφλότητας σε μια κατάσταση αναπαράστασης». Ο Νίκος Παπαδόπουλος στη νέα του έκθεση στην Crux Gallery παρουσιάζει μια σειρά έργων ερωτικών που σχετίζονται με την ίδια του τη ζωή. Οι φιγούρες των έργων αυτών είναι τα καθαρά υποκείμενα – εραστές-σύντροφοι- που πρωταγωνιστούν, αν και δυσκολεύοντας τα λαίμαργα βλέμματα, σε μια ατέρμονη σιωπηλή γιορταστική συνθήκη. Οι θεατές καλούνται να προσπεράσουν τη μαγεία της τεχνικής και το επικεντρωμένο βλέμμα του καλλιτέχνη σε λεπτομέρειες, είτε αυτές αφορούν σε αντικείμενα είτε σε ανθρώπινα μέλη, για να τις ξεχωρίσουν.
Ο τίτλος της έκθεσης προέκυψε από τη διττή σημασία των λέξεων pole|hole|ball και παραπέμπει στο σημασιολογικό παιχνίδι που συμβαίνει ανάμεσα σε συγκεκριμένα γεωμετρικά σχήματα και μέρη του ανδρικού σώματος.
Για τον καλλιτέχνη, πέρα από την ανάγκη να εκθέσει το έργο του, η επιθυμία του να εκτεθεί και ο ίδιος, προϋποθέτει την αποδοχή των επιλογών του ως στοιχείο της ταυτότητάς του. Η δημοσιοποίηση του προσωπικού βιώματος και της ερωτικής επιλογής συνιστά δε μιαν πολιτική πράξη, ελευθερίας και τόλμης σε έναν κόσμο κοινωνικά διχασμένο, αισθητικά ομογενοποιημένο και παρά την επιφανειακή ανοχή, ολοένα πιο υποκριτικά συντηρητικό..
Το εικαστικό αποτέλεσμα προέκυψε από τη συνάντηση μιας επιλογής προσωπικών στιγμών, απαθανατισμένων με τη φωτογραφική μηχανή του καλλιτέχνη, οι οποίες στη συνέχεια έγιναν σχέδια, ανάγλυφα ή εσώγλυφα από τη χρήση ενός νέου υλικού. Ο Νίκος Παπαδόπουλος με αυτήν τη σειρά έργων επεκτείνει τη γνωστή ζωγραφική τεχνική του dot-painting (σύνθεση εικόνας από τελείες), αφού εκτός από χαρτί, χρησιμοποιεί φύλλα αλουμινίου για να δημιουργήσει έργα ευαίσθητα αλλά ανθεκτικά, με όγκο και διαφορετική υφή . Η δύσκολη διαδικασία που ακολουθεί και που καταπονεί τα χέρια του, παραπέμπει εξ ίσου στις ανάγλυφες μεταλλικές επιφάνειες και τη βυζαντινή τεχνική του ανθίβολου και έχει ως αποτέλεσμα, το να προκύπτουν διαφορετικές τεχνικές και διαφορετικές εκδοχές του ιδίου σχεδίου.
Κατερίνα Κοσκινά
Ιστορικός τέχνης